دلگرم

سلامی دوباره به دوستانی که بازدید میکنن از این وبلاگ و نظر میزارن و منو شرمنده و البته دلگرم میکنن. تو این مدت نسبتا زیادی که نبودم اتفاقات زیادی واسم افتاد. مثلا شغل نیمه وقتمو از دست دادم و کلی اتفاق ریز و درشت دیگه که شاید بعدا تو وبلاگ ماجراشو بنویسم. ولی الان آخر ترمه و امتحانا نزدیکن. خیلی خیلی خیلی واسه امتحانا استرس دارم.شاید کمتر بتونم سر بزنم به وبلاگ ولی خوشحال میشم شما همچنان به وبلاگ خودتون بیاید و منو با نظراتون همیاری کنید. تو این مدت با دوست خوبی به اسم جعفر که از مبتلایان به این بیماری هستش آشنا شدم که واقعا دوسش دارم چون پشتکارش مثال زدنیه و اخلاقشم خوبه(اگه داری وبلاگو میخونی سلام). همچنین دوستانی مثل ولی جان که نظر گذاشته بودش و دانیال و خانم سارینا و خانم دلارام که البته ایشون شوهرشون مبتلا به این بیماری هستن. خوشحال میشم بازم به وبلاگ خودتون سر بزنید و اینجا با همدیگه در ارتباط باشیم و اگه خبری به دستتون رسید به همدبگه اطلاع بدیم. خوشحالم که دیگه مثل روزای اول تنها نیستم تو این وبلاگ. بازم به قولی که به خودم داده بودم عمل نکردم ولی دیگه باید بشینم خیلی خیلی جدیتر درس بخونم چون آخر ترمه و اصلا شوخی بردار نیست. ولی مطمین باشید خدا به فکر ما هم هست و من مطمینم همگی میتونیم زندگی طبیعی و قدم زدن تو دل شب و.. رو تجربه کنیم.

دوستون دارم. از زمستونتون لذت ببرید

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: